زیر درخت گل غزل میخوندم
غم عالم از دل میتکوندم
کسی وُیساده بود واگوش به کارُم
هی سُرید و تُرید نِشس کنارُم
من نفهمیدم کُجُو به کُجان نقل کُجان ای دل غافل
زبونُم زیر شا بیت غزل موند
دیدم گُرُمپ گُرُمپ قلبُمه لرزند
چراغ نفتی دِلُم به پِت پِت افتاد
دیدم بجون من شور و فِت افتاد
باز نفهمیدم کُجُو به کُجان نقل کُجان ای دل غافل
